Santa Lucia luntana

Partono ’e bastimente
p’ ’e terre assaje luntane,
cantano a buordo e so’ napulitane!
Cantano pe’ tramente
’o golfo già scumpare,
e ’a luna, ’a miez’ ’o mare,
’ nu poco e’ Napule
lle fa vedé …
Santa Lucia,
luntano ’ a te
quanta malincunia!
Se gira ’o munno sano,
se va a cercà furtuna,
ma quanno spanta ’ a luna
luntano ’a Napule
nun se po’ sta’!

E sonano … Ma ’e mmane
tremmano ’ ncopp’ ’e corde …
quanta ricorde, ahimé, quanta ricorde!
E ’ o core nun ’o sane
nemmeno cu ’e ccanzone,
sentenno voce e suone,
se mette a chiagnere
ca vò turnà!
Santa Lucia,
luntano ’ a te
quanta malincunia!
Se gira ’o munno sano,
se va a cercà furtuna,
ma quanno spanta ’a luna
luntano ’a Napule
nun se po’ sta’!

Santa Lucia tu tiene
sulo ’nu poco e’ mare,
ma cchiù luntana staie, chiù bella pare!
È ’o canto d’ ’e Ssirene
ca tesse ancora ’e rezze,
core, nun vo’ ricchezze:
si è nato a Napule
ce vò murì!
Santa Lucia,
luntano ’ a te
quanta malincunia!
Se gira ’o munno sano,
se va a cercà furtuna,
ma quanno spanta ’a luna
luntano ’a Napule
nun se po’ sta’!

Condividi:

Altri articoli